HAF PLASTIG

[Er cof am Sarah Payne]

Un dydd yn yr haf, yr haf hwn,

Y mileniwm, amser o newid

Amser o’r dyfodol,  ond pam

Y marwolaeth hon ‘te?

Colli mewn cae poeth,  nawr y fenyw

Yn gorwedd marwaidd yn uffern o’ch

Lladwr, llofrudd, nid enw yw’r digon a chryf.

Ac wedyn nawr , y mae’n crio mewn heddwch.

Y rheiny, gadael gyda gwacter du, llawn o ddagrau.

Pwy ych chi yn gormos, pobl i beth?

Gorffyswch mewn heddwch yr heol plentyn bach.

Rydym yn crio amdanoch chi.