Wedyn

Wedyn dy marwolaeth di,

Teimlaf yn gwag.

Mae’r gwacter yn llawn wrtho’i

Fy mam yn cysgu nawr mewn adran ysbrydoliaeth,

Poethus ‘to mewn gwely y meirw.

Wel, be’ nawr te?

Bydd dagrau yn crio o hyd yn hyn

Y Dydd Nadolig hwn.

Amser da oedd e, dwi’n meddwl, amdanat ti.

Dy wyneb di, gwefusau glas o’r profiad.

A nawr rhaid i ni’n gadael ti,

Fel dy gorff di yn oeri.

Ryn nhw’n eisiau glanhau a pharatoi

Be’dyn nhw’n rhaid

Un ‘stafell newydd i ddefnyddio ‘to nyrs.

Perthynas byr, mewn pedwar dydd.

Ryn ni’n cynnig yn ffárwel.

8 fed Chwefror